- mübahisəçi
- is. Mübahisə edən, mübahisə etməyi sevən adam. O, çox mübahisəçidir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mübahisə — is. <ər.> Bir işi, məsələni və s. müzakirə etdikdə öz fikrini qoruyan, sübut etməyə çalışanlar arasında başlanan bəhs, deyişmə. Mübahisəyə başlamaq. Elmi mübahisə. – İki qardaş arasındakı mübahisə getdikcə qızışıb axırda bir dava şəklini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübahisəli — sif. Mübahisə doğuran, mübahisəyə səbəb olan. Mübahisəli məsələ. Mübahisəli iş. – Mollanəsrəddinçilərlə füyuzatçılar arasında ilk nəzərə çarpan mübahisəli məsələlərdən biri dil məsələsi idi. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübahis — ə. x6 1) bəhs edən, mübahisəyə girişən adam; 2) opponent … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mübahisəsiz — sif. Heç bir mübahisə doğurmayan, mübahisə olmayan. Mübahisəsiz iş. Mübahisəsiz məsələ. // Zərf mənasında. Müzakirə mübahisəsiz keçdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübahisə — ə. bəhs etmə; deyişmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
MÜBAHİS — (C.: Mübahisîn) (Bahs. dan) Bir mes ele hususunda konuşanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
cədlə — ə. mübahisə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həbt — ə. mübahisədə sükut etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
MÜBAHİSÎN — (Mübâhis. C.) Mübahisler. Bir mes ele hususunda konuşanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
bəhs — is. <ər.> 1. Bir şey haqqında ətraflı danışma, müzakirə etmə, fikir yeritmə. // Söhbət, danışıq. Bəhs etmək – danışmaq, söhbət etmək, fikir yeritmək. Biz bir neçə Badkubə müəllimləri . . ictimai məişətdən bəhs edən aylıq bir jurnal nəşr… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti